کشور ایران به لحاظ وضعیت جغرافیایی، شرایط آب و هوایی و ویژگیهای ژئوپلتیک در زمره کشورهای بلاخیز دنیا به شمار می رود که در طول تاریخ شاهد حوادث، سوانح و بروز بیماری‌های پیش‌بینی و پیشگیری نشده واگیردار بسیاری در خاطره تاریخ اجتماعی خود بوده است روزگاری که بسیاری از مردم در اثر شیوع بیماری‌های واگیردار مانند وبا، طاعون و سل جان خود را از دست می‌دادند.
این روزها خبرهای بسیاری از شیوع بیماری کرونا در ایران می‌شنویم و ترس از این بیماری را می‌توانیم در چهره‌های مردم ببینیم به طوری که بسیاری از مردم کوچه و بازار این روزها با انواع ماسک و دستکش و استفاده از انواع ژل ها و مایع های ضد عفونی کننده خود را در برابر این بیماری مصون و ایمن نگه می‌دارند.
اما در این رهگذر بسیاری از سازمان ها و نهادهای دولتی، غیر دولتی و مردم نهاد «پویش هایی را برای پیشگیری از ابتلاء به کرونا» راه اندازی و اجرا کرده اند تا با طنین فریاد همدلی این ویروس را نابود و از بین ببرند ویروسی که در هوا نمی ماند، اما روی سطح تا پنج روز میتواند زنده بماند.
امروز طنین این همدلی با نجوای آهنگ «ایران فدای اشک و خنده تو دل پر و تپنده تو، فدای حسرت و امیدت رهایی رمنده تو، ایران اگر دل تو رو شکستن تو را به بند کینه بستن، چه عاشقانه بی نشانی که پای درد تو نشستن، کلام شد گلوله باران به خون کشیده شد خیابان، ولی کلام آخر این شد که جان من فدای ایران، تو ماندی و زمانه نو شد خیال عاشقانه نو شد، هزار دل شکست و آخر هزار و یک بهانه نو شد، ایران به خاک خسته تو سوگند به بغض خفته دماوند، که شوق زنده ماندن من به شادی تو خورده پیوند» خیلی زیبا و تاثیر گذار است.
این روزها همراهی و همدلی مردم و مسئولین به ویژه سپیدپوشان خط مقدم درمان این ویروس نوید این را می دهد که ما با افزایش تاب آوری به زودی کرونا را شکست می دهیم.
در این روزهای نسبتا سخت ویژگی های افراد تاب آور از جمله احساس ارزشمندی، مهارت حل مساله، مهارت های اجتماعی، خوش بینی و همدلی را در بین ایرانیان می توان مشاهده کرد آنجایی که آن‌ها با راه اندازی پویشهای مختلف اعتقاد راسخ به این دارند که آینده می تواند بهتر و بهتر باشد را در جامعه تزریق می کنند.
هاشم جوانپور-سپنتا كابل
